Wykończenie ścian komina. Jakie materiały wybrać?

Na każdym budynku jednorodzinnym znajduje się co najmniej jeden komin, podczas sezonu grzewczego pełni funkcję odprowadzania spalin z domu. Dlatego powinien być wykończyć tak, aby przez lata dobrze spełniał swoje zadanie, i dodatkowo był ozdobą budynku. W czasie sezonu zimowego od wewnątrz komin narażony jest na wysoką temperaturę, natomiast od zewnątrz na szkodliwe czynniki atmosferyczne. Dlatego materiały użyte do wykończenia tej części komina muszą być odporne na wszystkie szkodliwe czynniki. Komin jest elementem szczególnie wyeksponowanym na dachu budynku, dlatego nie zapominajmy, aby również zadbać o jego aspekt dekoracyjny.

Czym wykończyć komin?

Wybierając materiały do wykończenia komina, musimy pamiętać, aby wybierać te o odpowiednich parametrach technicznych. Bez względu jaki rodzaj komina posiadamy, w miejscu przejścia komina przez dach, do jego wykończenia należy zainstalować obróbki blacharskie (jest to specjalnie wyprofilowany kołnierz, chroniący przed przeciekaniem). Jeżeli nasz dach jest stromy, lub komin jest bardzo szeroki, dodatkowo  trzeba zrobić specjalnie wyprofilowaną obróbkę (w kształcie ostrosłupa) – „kozubek”. Zainstalowanie jej za kominem zapobiegnie gromadzeniu się wody i śniegu. Obróbki komina robi się z blachy stalowej ocynkowanej, cynkowej, miedzianej lub aluminiowej.

Poniżej przegląd materiałów, które mogą być użyte do wykończenia kominów dymowych, spalinowych (także z przewodami wentylacyjnymi) praz kominów wentylacyjnych.

Warto wiedzieć: Komin lepiej wykańczać jeszcze przed nałożeniem pokrycia na dach budynku (nie zachodzi wtedy obawa o uszkodzenie lub zabrudzenie nowej dachówki)

Wykończenie komina

Tynk tradycyjny i tynk cienkowarstwowy na ociepleniu

Do wykończenia komina najczęściej używa się tynku cementowego lub cementowo -wapiennego (tynk cementowy jest trwalszy i odporniejszy na wilgoć). Tynkować można wszystkie typy kominów (warstwa tynku nie powinna przekraczać 1-3 cm grubości.) Taki sposób jest jednym z tańszych i łatwiejszych do wykonania jednak nie jest on zbyt trwały. Wytrzymałość tynku tradycyjnego możemy przedłużyć malując go farbą elewacyjną (np. silikonową, która będzie stanowić dodatkowe zabezpieczenie przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi, dodatkowo jest zmywalna).

Tynki cienkowarstwowe (mineralne, silikonowe, akrylowe i silikatowe)

Są trwalsze od tynków tradycyjnych, kupuje się je jako suche mieszanki lub gotowe masy. Tego rodzaju tynki stosuje się do wszystkich rodzajów kominów. W przypadku kiedy komin ma być ocieplony styropianem, płyty styropianowe przytwierdzane są za pomocą zaprawy klejowej. Gdy komin ocieplany jest wełną mineralną – dodatkowo mocuje się ją do komina specjalnymi kotwami.

Cegły i płytki klinkierowe

Najczęściej spotykane są kominy murowane z cegły ceramicznej lub licowej, do obłożenia ich zaś stosuje się cegłę klinkierową. Należy pamiętać, aby stosować cegłę pełna (w przypadku kominów, nigdy perforowaną). Cegłą można obłożyć komin wybudowany z innych materiałów (na przykład pustaków systemowych – z otworami na przewody kominowe) lub od razu go z niej wymurować. Przy wykańczaniu komina klinkierem istotne jest, odpowiednie zrobienie spoin, które powinny być bardzo szczelne, dlatego cegły należy układać na zaprawę do klinkieru, a spoiny wypełniać specjalnym preparatem do tego przystosowanym. Ze względy na duży ciężar, obmurówka na kominie nie powinna przekraczać 3 m wysokości.

Dobrym i szybkim sposobem na odnowienie starego otynkowanego komina jest obłożenie go płytkami klinkierowymi. Płytki klinkierowe są dużo cieńsze i lżejsze od cegły, dlatego poleca się je przy wykończeniu kominów bardzo wysokich. Wykończony w ten sposób komin, dobrze będzie komponował się z każdym pokryciem dachu.

Płyty włókno-cementowe

Kolejnym, rzadziej spotykanym sposobem na wykończenie komina są płyty włókno-cementowe. Dostępne w wielu kolorach i rozmiarach, są przede wszystkim niepalne, odporne na wysokie skoki temperatur oraz wilgoć. Mamy możliwość zamówienia takich płyt na wymiar. Płyty są fabrycznie lakierowane lub pokryte kruszywem kamiennym, w wybranej barwie. Mocuje się je na specjalnym metalowym ruszcie, za pomocą kątowników. Między poszyciem z płyt włókno-cementowych a ścianą komina powinna pozostać 2-3-centymetrowa szczelina powietrzna umożliwiająca wentylację.